Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Rationis enim perfectio est virtus; Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Duo Reges: constructio interrete. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Non igitur bene.: Summus dolor plures dies manere non potest?
Bork: Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Poterat autem inpune;: Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.

Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Ut id aliis narrare gestiant?
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.

Idem adhuc;
Erit enim mecum, si tecum erit.
Ut pulsi recurrant?

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum
atque honestum, unde officii, unde agendi principlum
nascatur non reperietis.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non
faciant, incidant in maiorem.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Tanta vis admonitionis inest in locis; Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?