Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Hic ambiguo ludimur. Quid ergo? Duo Reges: constructio interrete. Sed quot homines, tot sententiae; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Praeteritis, inquit, gaudeo.

Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis.

Quis enim ignorat, si plures ex alto emergere velint,
propius fore eos quidem ad respirandum, qui ad summam iam
aquam adpropinquent, sed nihilo magis respirare posse quam
eos, qui sint in profundo?

Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente
vis naturae quasi per caliginem cernitur;

Quid ergo?: Scaevolam M.
Bork: Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Bork: Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Quae ista amicitia est?
At hoc in eo M.

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quid, quod res alia tota est? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Sullae consulatum?

Hoc non est positum in nostra actione. In schola desinis. Quae cum essent dicta, discessimus. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.