Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Sed plane dicit quod intellegit.
Bork: Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur.
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Si enim ad populum me vocas, eum. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Si scieris, inquit Carneades, aspidem occulte latere uspiam, et velle aliquem inprudentem super eam assidere, cuius mors tibi emolumentum futura sit, improbe feceris, nisi monueris ne assidat, sed inpunite tamen;

Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit
vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam
a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio
differatur.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.

Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.