Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet? Paria sunt igitur. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Immo alio genere;

Quo modo igitur, inquies, verum esse poterit omnia referri
ad summum bonum, si amicítiae, si propinquitates, si
reliqua externa summo bono non continentur?

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Que Manilium, ab iisque M. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Bork: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Quae sequuntur igitur?: An tu me de L.
At multis malis affectus.: At, si voluptas esset bonum, desideraret.
Bork: Memini vero, inquam;
Explanetur igitur.: Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Si longus, levis;: Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.

Nec vero umquam summum bonum assequi quisquam posset, si omnia illa, quae sunt extra, quamquam expetenda, summo bono continerentur.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.