Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quid vero? Duo Reges: constructio interrete. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Hoc non est positum in nostra actione. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Summus dolor plures dies manere non potest?
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Confecta res esset.: Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur.
Verum esto;: Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
Bork: Ut aliquid scire se gaudeant?
Erat enim Polemonis.: Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Haec dicuntur inconstantissime.: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis bonorum videbatur extremum.

Quae etsi mihi nullo modo probantur, tamen Democritum
laudatum a ceteris ab hoc, qui eum unum secutus esset,
nollem vituperatum.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio
voluptatis, quid de dolore dicemus?

Si enim ad populum me vocas, eum. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Certe non potest. Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sed ille, ut dixi, vitiose. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;