Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed tamen intellego quid velit. Ne discipulum abducam, times. Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Bork: De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Bork: Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Omnis enim est natura diligens sui. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Illud enim rectum est quod katortwma dicebas contingitque sapienti soli, hoc autem inchoati cuiusdam officii est, non perfecti, quod cadere in non nullos insipientes potest.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Torquatus, is qui consul cum Cn. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Is hoc melior, quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi
dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit.

Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non
necesse est.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.