Odium autem et invidiam facile vitabis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid, de quo nulla dissensio est? Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Duo Reges: constructio interrete. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Frater et T.: Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Perge porro;: Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?
Bork: An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Magna laus.: Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Quis hoc dicit?: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Tubulo putas dicere? Si longus, levis dictata sunt. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

At vero Callipho et post eum Diodorus, cum is alter
voluptatem adamavisset, alter vacuitatem doloris, neuter
honestate carere potuit, quae est a nostris laudata maxime.

Is hoc melior, quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi
dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse, nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. De quibus cupio scire quid sentias. Eademne, quae restincta siti? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Suo genere perveniant ad extremum; Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.