Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Contineo me ab exemplis. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Duo Reges: constructio interrete. Ac tamen hic mallet non dolere.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur
nec in contrariis.

Vide, ne magis, inquam, tuum fuerit, cum re idem tibi, quod
mihi, videretur, non nova te rebus nomina inponere.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?
Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Quid iudicant sensus? Sit sane ista voluptas. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Sed ad bona praeterita redeamus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quae cum dixisset, finem ille.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.

Quod quidem mihi si quando dictum est-est autem dictum non parum saepe-, etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci.

Quis istud, quaeso, nesciebat?
Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Sedulo, inquam, faciam.: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Bork: Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.