Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Duo Reges: constructio interrete. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Quod autem ea, quae ad naturam accommodata et per se
assumenda esse dicunt, non adiungunt ad finem bonorum,
desciscunt a natura et quodam modo sunt non dissimiles
Aristonis.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas
habemus;

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Praeteritis, inquit, gaudeo.

Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Igitur ne dolorem quidem. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Bork: Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Easdemne res?: Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Scaevolam M.: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Utilitatis causa amicitia est quaesita.