Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? At multis malis affectus. Duo Reges: constructio interrete. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Moriatur, inquit.: Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Bork: Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Verum audiamus.: Summae mihi videtur inscitiae.
An eiusdem modi?: Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Bork: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Sed ad rem redeamus; Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Quamquam ea verba, quibus instituto veterum utimur pro
Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, dialectica,
grammatica, geometria, musica, quamquam Latine ea dici
poterant, tamen, quoniam usu percepta sunt, nostra ducamus.

Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter
stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.