Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Tu quidem reddes;: Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Sint ista Graecorum;: Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Bork: Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Quis negat?: Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Scaevolam M.: Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Age sane, inquam.: Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Quis enim tam inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii
Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se
isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litteras
oderit?

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata
per se ipsa rerum scientia;

Duo Reges: constructio interrete.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Venit ad extremum; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Inquit, dasne adolescenti veniam?
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
An haec ab eo non dicuntur?
Illa tamen simplicia, vestra versuta.