His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Duo Reges: constructio interrete. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Quis hoc dicit?: Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Sed videbimus.: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Bork: Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem
solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;

Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo
credo, quod praeponatur aliis.

Qualis est igitur omnis haec, quam dico, conspiratio consensusque virtutum, tale est illud ipsum honestum, quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta virtute;

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Nam de isto magna dissensio est. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Ac tamen hic mallet non dolere. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Quid, de quo nulla dissensio est?
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis.
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
Bonum integritas corporis: misera debilitas.
Ne discipulum abducam, times.
Sed quot homines, tot sententiae;

At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quid enim? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;