Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Omnia peccata paria dicitis. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Erit enim mecum, si tecum erit. Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Si longus, levis dictata sunt. Sed ad rem redeamus;

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Quis est tam dissimile homini. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quod quidem nobis non saepe contingit. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quid iudicant sensus?

Quonam, inquit, modo?: Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere.
Bork: Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Bork: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Bork: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Quo tandem modo?: Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam
gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam
putem.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe
non sit.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Stoicos roga.