Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Duo Reges: constructio interrete. Tu quidem reddes; Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Age, inquies, ista parva sunt. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente
vis naturae quasi per caliginem cernitur;

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum
naturam sint, fruentem vivere.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Infinitio ipsa, quam apeirian vocant, tota ab illo est, tum innumerabiles mundi, qui et oriantur et intereant cotidie.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Bork: At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Bork: Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
Bork: Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Audeo dicere, inquit.: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Tuum credibile? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Quid tanto concursu honestissimorum studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur? Ea possunt paria non esse.

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus, consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in bonis ponamus nec in malis.

Immo videri fortasse.
Crassus fuit, qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est noster Pompeius, cui recte facienti gratia est habenda;
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.