Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Cur id non ita fit? Duo Reges: constructio interrete. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
- Quo modo?
- At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
- Moriatur, inquit.
- Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
- Ille incendat?
- Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
- Restatis igitur vos;
- Nescio quo modo praetervolavit oratio.
- Nihil enim hoc differt.
- Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
Quid de Pythagora?
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Maximus dolor, inquit, brevis est. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
- Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
- Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
- Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
- Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
- Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.
- Maximus dolor, inquit, brevis est.
Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
- Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
- Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
- Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Maximus dolor, inquit, brevis est. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.