Dici enim nihil potest verius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Duo Reges: constructio interrete. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Hoc non est positum in nostra actione.

Bork: Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Haec dicuntur inconstantissime.: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Explanetur igitur.: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Beatum, inquit.: Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Quis istud possit, inquit, negare? Non potes, nisi retexueris illa. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Primum quid tu dicis breve? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Nemo igitur esse beatus potest. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris
oratio.

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini
pareat?

Ad eas enim res referre, quae agas, quarum una, si quis malo careat, in summo eum bono dicat esse, altera versetur in levissima parte naturae, obscurantis est omnem splendorem honestatis, ne dicam inquinantis.

Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?