Res enim concurrent contrariae.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Duo Reges: constructio interrete. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Satis est ad hoc responsum. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. An tu me de L. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;

• Illud non continuo, ut aeque incontentae.
• Tollenda est atque extrahenda radicitus.
• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
• An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Nec vero potest quisquam de bonis et malis vere iudicare nisi omni cognita ratione naturae et vitae etiam deorum, et utrum conveniat necne natura hominis cum universa.

Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Itaque his sapiens semper vacabit. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Tenent mordicus. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Recte, inquit, intellegis. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Memini vero, inquam; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Sit enim idem caecus, debilis. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Bonum integritas corporis: misera debilitas.

1. Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis?
2. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
3. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
4. Ratio quidem vestra sic cogit.
5. Age sane, inquam.
6. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Polycratem Samium felicem appellabant.

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Etiam beatissimum?

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere
posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter
nos agemusque communiter.