Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Quis est tam dissimile homini. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Duo Reges: constructio interrete. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quae cum essent dicta, discessimus. Bork Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Nihil ad rem! Ne sit sane;
Quo tandem modo?
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Praeteritis, inquit, gaudeo.

Summae mihi videtur inscitiae.: Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Ita prorsus, inquam;: Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Equidem e Cn.: Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
Quo modo?: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Bork: Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.

Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Scrupulum, inquam, abeunti; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod
sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra
omnia.

Praeclare, inquit, facis, cum et eorum memoriam tenes,
quorum uterque tibi testamento liberos suos commendavit, et
puerum diligis.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Quonam, inquit, modo?

Praeclare hoc quidem. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae est igitur causa istarum angustiarum?