Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sint modo partes vitae beatae. Qui est in parvis malis. Duo Reges: constructio interrete. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Bork Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Cur haec eadem Democritus?

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Omnis enim est natura diligens sui. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Quod enim dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem
sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.

Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec
ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro.

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Esse enim, nisi eris, non potes.
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere.

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra.

Stoicos roga.: Hoc est non dividere, sed frangere.
Hic ambiguo ludimur.: Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Bork: In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
Hic ambiguo ludimur.: Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Easdemne res?: Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Certe non potest.: Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quid, de quo nulla dissensio est? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.